Badania archeologiczne i analizy radiowęglowe wskazują, że ludzie przybyli na Teneryfę około 200 roku p.n.e. Do 1402 roku, czyli do przybycia na wyspy Hiszpanów, była ona zamieszkana przez Guanczów (nazwa nadana przez Hiszpanów). Mieli oni jasną cerę i włosy oraz niebieskie oczy. W świetle ostatnich[kiedy?] badań byli ludem pochodzenia berberyjskiego, a poprzednie hipotezy o pochodzeniu celtyckim lub że byli potomkami wikingów, nie zostały potwierdzone. Guanczowie podzielili wyspę na 10 okręgów administracyjnych – królestw. 12 grudnia 1495 roku w bitwie pod Acentejo Guanczowie zostali pokonani przez hiszpańskich konkwistadorów i ulegli eksterminacji lub zostali wywiezieni do Europy jako niewolnicy. Resztki rdzennych mieszkańców szybko się zasymilowały i przeszły na katolicyzm, a ich język poszedł w zapomnienie. Hiszpanie założyli miasto La Laguna – pierwszą stolicą wyspy (do roku 1723). Lokalizacja w głębi wyspy podyktowana była względami bezpieczeństwa, gdyż wybrzeża nękane były przez angielskich piratów. Wysokie opady zapewniały zaopatrzenie w słodką wodę.